Πτώση Βλεφάρου

Στην κατάσταση αυτή το επίπεδο του άνω βλεφαρικού χείλους είναι χαμηλότερα από το φυσιολογικό. Συνήθως αφορά τον ένα οφθαλμό, όμως μπορεί να είναι αμφοτερόπλευρη. Το επίπεδο της πτώσης του βλεφάρου ποικίλει. Μπορεί να φαίνεται σαν μια πολύ ήπια διαφορά μεταξύ των δύο ματιών, μπορεί όμως να είναι πολύ έντονη, με αποτέλεσμα το βλέφαρο να καλύπτει την κόρη του ματιού, εμποδίζοντας το άτομο να βλέπει. Έτσι, η διόρθωση της πτώσης του βλεφάρου γίνεται είτε για αισθητικούς λόγους, όταν υπάρχει έντονη διαφορά της θέσης μεταξύ των δύο βλεφάρων, είτε για λειτουργικούς, όταν η πτώση περιορίζει το οπτικό πεδίο του ασθενή. Η διόρθωση της πτώσης είναι απαραίτητη στα παιδιά στις περιπτώσεις που παρεμποδίζεται η φυσιολογική όραση.

Για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της πτώσης είναι απαραίτητο να διαπιστωθεί ο αιτιολογικός παράγοντας. Συχνότερα η πτώση του βλεφάρου προκαλείται από την εκφύλιση των ιστών που συγκρατούν το άνω βλέφαρο στη φυσιολογική θέση του. Αυτό μπορεί να γίνει λόγω της γήρανσης των ιστών, λόγω κάποιου τραυματισμού, ακόμη και από τη συνεχή χρήση φακών επαφής. Σε ορισμένες περιπτώσεις η πτώση του βλεφάρου είναι νευρολογικής αιτιολογίας, και τότε ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί στις ανάλογες εξετάσεις.

Η διόρθωση της πτώσης πραγματοποιείται χειρουργικά από εξειδικευμένο οφθαλμοπλαστικό. Ανάλογα με την αιτία επιλέγεται η κατάλληλη χειρουργική τεχνική. Σε κάθε περίπτωση, η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και ήπια μέθη. Στους ενήλικες ο ασθενής είναι χαλαρός και ήρεμος κατά την επέμβαση, αλλά δεν κοιμάται, γιατί θα χρειαστεί να έρθει καθιστός κάποιες φορές κατά την επέμβαση, ώστε να ελεγχθεί το αποτέλεσμα. Στα παιδιά η επέμβαση μπορεί να γίνει μόνο με γενική αναισθησία, καθώς είναι αδύνατο να συνεργαστούν.

Πριν την επέμβαση είναι απαραίτητο να διακοπούν τα αντιπηκτικά και αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα για μία εβδομάδα. Μετά την επέμβαση δημιουργείται έντονο πρήξιμο των βλεφάρων και μελάνιασμα, που διαρκούν ανάλογα με την ευαισθησία του κάθε ασθενή, συνήθως όμως επιμένουν για 1-2 εβδομάδες.